Əmisinin qollarında vətən həsrətiyla çırpına çırpına can verdi.

Mustafayev Murad Surraf oğlu 1986-cı ildə Baki şəhəri Sabirabad rayonunda doğulub.Ukraynada böyüyüb boya başa çatıb.Vətəninə elinə obasıa bağlı bir insan idi.Yaşadığı 34 il az ömründə hər zaman "Azərbaycan"kəlməsi dilindan duşməzdi.Pandemiya dövründə Muradın xəstəliyi şiddətləndi.Xərçəng onun bütün orqanlarını ağzına aldı.Allahdan möhlət istəyirdi məni vətənə aparın .Deyirdi ölumdan qorxmuram ,vətənda olmaq istəyiram.Atası Sərraf ,əmisi Rövşən yanındaydı.Ona təssəli verirdilər dayısı oölu Muradın süd qardaşı deyirdi Murad qardaş çalışırıq aparaq səni.Anam deyirdi bilməsin mən ölurəm ona heçna deməyin .Hamı bu ağır dərdi anadan saxlayırdı."deyirdilər yaxşıdı 17 avqust azərbaycanda olacaq."Vaxtsız ölum igid oğlanı caynağına almışdı.Həkimlər qəti qərar verdilər tərpətmək olmaz.13 avqusta əmisinin qollarında vətən həsrətiylə çırpına -
çırpına can verdi. 

Vətən həsrətli Qəribdə olan bütün azərbaycanlı övladlarımıza, atalara, analara baş sağlığı diləyib, qəbriniz nurla dolsun deyirik.Vətən ,Ana həsrətiyla qərib Ukrayna vilayətində Beridyanıski səhərinda torpağına tapsirilan Qərib Muradimiza Allah Rəhmət etsin Məkanı Cənnət Olsun.
Gözü yaşlı  həmkarımız Lətifə xanım belə dedi.
Sən torpağa yaraşmırsan.Torpağın nurla dolsun